DWUDZIESTA ÓSMA NIEDZIELA W CIĄGU ROKU 11 października 2020
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
1. W dzisiejszą niedzielę kolejny raz w naszym kraju obchodzimy Dzień Papieski. Ofiarami do puszek po nabożeństwach wspieramy Fundację „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. Z tych środków m.in. fundowane są stypendia dla uzdolnionej, a pochodzącej z ubogich rodzin młodzieży.
2. W następną niedzielę z racji 3 niedz. miesiąca składka na tacę będzie przeznaczona na cele inwestycyjne. A dzisiejsza jest na misje sw.,
3. Spotkanie PZS odbędzie się dziś ok. godz. 16.15 /po nabożeństwie/ w sali pod kościołem.
4. W środę, 14 października przypada Dzień Edukacji Narodowej. Wspierajmy nauczycieli i wychowawców naszą życzliwością, a przede gorącą modlitwą różańcowa..
5. W nadchodzący czwartek, 15 października, w liturgiczne wspomnienie Świętej Teresy od Jezusa, obchodzimy Dzień Dziecka Utraconego. Ma on nam przypominać, że rodzice, którzy odprowadzili swoje dziecko do bram wieczności, potrzebują naszej modlitwy, która pomoże im przetrwać niezwykle trudny czas.
6. Przez cały październik rozważając tajemnice z życia Jezusa i Maryi, w różańcowe dziesiątki wplatamy wszystkie nasze sprawy osobiste, sprawy naszych rodzin, narodu, Kościoła.
O przewodniczenie w modlitwie różańcowej w tym tygodniu prosimy:
| 12.X. PON | 7. Róża p.w. Św. Jana Chrzciciela |
| 13.X. WT | 8. Róża p.w. Św. Stanisława |
| 14.X. ŚR. | 9. Róża p.w. Wniebowzięcia N.M.P |
| 15.X. CZW | 10. Róża p.w. Św. Agnieszki |
| 16.X. PT | 11. Róża p.w. N.M.P Kr. Korony Polskiej |
| 17.X. SOB | 12. Róża p.w. Św. Zofii |
| 18.X. NIEDZ | AKCJA KATOLICKA |
7. MSZE ŚWIĘTE. i nabożeństwa różańcowe w tygodniu:
- RANO: od poniedziałku do soboty: Różaniec o 6.30 i Msza św. 7.00.
- WIECZOREM: codziennie – Różaniec o 17.30 i Msza św o 18.00
- NIEDZIELA: Różaniec o 15.00 i Msza św. 15.30.
8. Spotkania:
1. Spotkanie ministrantów w piątek o godz. 16.30
2. W piątek z racji rocznicy wyboru po Mszy św. wieczornica o św. Janie Pawle II przygotowana przez młodzież. Zapraszamy do pozostania i wspólnego zamyślenia nad słowami św. Jana Pawła II.
3. Spotkanie Grupy Biblijnej ,,Effatha” dziś w niedzielę o godz. 18.30 w świetlicy.
9. Zbliża się czas listopadowej modlitwy za zmarłych. Wychodząc ze świątyni, można zabrać karty wypominkowe.
10. KOMUNIKAT KS.BP ORDYNARIUSZA
Od niedzieli 20 września br. Region Duszpasterstwa Ludzi Pracy Małopolski Wschodniej, który obejmuje całą diecezję tarnowską, przejął na jeden rok przewodnictwo w ramach tegoż duszpasterstwa. Znakiem tego było uroczyste przyjęcie na Jasnej Górze od diecezji rzeszowskiej obrazu Matki Bożej Częstochowskiej – Patronki Robotników, repliki krzyża nowohuckiego oraz relikwii bł. ks. Jerzego Popiełuszki, które obecnie peregrynują po parafiach naszej diecezji.
Gorąco zachęcam poszczególne parafie naszej diecezji, by włączyły się w tę peregrynację poprzez podejmowanie znaków peregrynacji.
Trwająca peregrynacją stanowi dogodną okazję do wzmożonej modlitwy za ludzi pracy i ich rodziny, o zachowanie miejsc pracy i , o sprawiedliwość społeczną, a także o ustanie pandemii. Niech Matka Boża – Patronka Ludzi Pracy, wspomaga nas w życiu godnym chrześcijan oraz chroni przed złem. Z pasterskim błogosławieństwem † Andrzej Jeż BISKUP TARNOWSKI
11.W związku z publicznymi inicjatywami krytycznymi wobec Komunii Świętej na rękę Komisja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Konferencji Episkopatu Polski wydała stosowny komunikat. Przypomina w nim, że główną formą przyjmowania Komunii w Polsce jest Komunia do ust, jednak „nie oznacza to, że inne zatwierdzone przez Kościół formy miałyby być same z siebie niegodziwe, niewłaściwe, złe lub grzeszne”. Zachęcamy do zapoznania się z pełną treścią tego komunikatu, który jest umieszczony na stronie internetowej naszej parafii.
Warszawa, 3 października 2020 r.
Komunikat Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów KEP
W związku z zapytaniem o publiczne inicjatywy krytyczne wobec Komunii św. na rękę, przypominamy, że chociaż główną formą przyjmowania Komunii w Polsce jest Komunia do ust (Wskazania KEP z 2005 r. nr 40), to jednak nie oznacza to, że inne zatwierdzone przez Kościół formy miałyby być same z siebie niegodne, niewłaściwe, złe lub grzeszne, jeśli spełnia się warunki stawiane w tej kwestii przez prawo liturgiczne.
Niewłaściwe i krzywdzące wiernych jest twierdzenie, że przyjmowanie Komunii św. na rękę, jest brakiem szacunku wobec Najświętszego Sakramentu. Podobnie niesprawiedliwe jest ukazywanie osób przyjmujących Komunię św. na rękę jako tych, którzy „winni są Ciała i Krwi Pańskiej”, z założeniem, że czynią to bez uszanowania, którego domaga się św. Paweł w 1 Liście do Koryntian. Co prawda Sobór Trydencki używa tego fragmentu na przypomnienie o godnym i pełnym czci przyjmowaniu Ciała Pańskiego, ale nadaje mu również wymiar duchowy, ukazując że niegodnym jest przyjmowanie Komunii w grzechu (Dekr. o Euch., sesja 13: 1/A, r. 7). Dodajmy, że słowo „niegodne” oznacza to, czego się nie godzi czynić, a tymczasem Kościół w swoim prawie uznaje za „godny” zarówno jeden, jak i drugi sposób przyjmowania Komunii. Potępiając jeden z godziwych sposobów przyjmowania Komunii św., wprowadza się nieład i podział w rodzinie Kościoła.
Nie można też stwierdzić, iż Komunia św. na rękę jest sama z siebie profanacją. W ten sposób zarzucałoby się Stolicy Apostolskiej, która dopuszcza Komunię na rękę, że akceptuje profanację (por. Mszał Rzymski, OWMR 161, rzymska instrukcja Redemptionis Sacramentum nr 92). Tymczasem faktyczna profanacja Eucharystii to czyn „mający znamiona dobrowolnej i poważnej pogardy okazywanej świętym postaciom” (instr. Redemptionis Sacramentum 107, por. KPK kan. 1367). Nie można więc zarzucać profanowania Eucharystii osobom, które z różnych powodów pragną przyjąć z wiarą i czcią Komunię św. na rękę, zwłaszcza w okresie pandemii.
Przypominamy także wszystkim szafarzom Komunii, zwyczajnym i nadzwyczajnym, że są oni zobowiązani do przestrzegania prawa liturgicznego, które stanowi, że kiedy nie ma niebezpieczeństwa profanacji, nie można ani zmuszać, ani zabraniać Komunii w jednej czy drugiej formie (por. Redempt. Sacr. nr 12). Szafarze nie mogą twierdzić, że samo udzielenie Komunii na rękę stanowi niebezpieczeństwo profanacji, jeśli wierny z wiarą i szacunkiem prosi o tę formę Komunii. Prawo oceniania i zmieniania praktyki liturgicznej należy do Stolicy Apostolskiej i dopóki ona uznaje Komunię na rękę za godziwy sposób udzielania wiernym Ciała Pańskiego, nikt nie powinien tego sposobu potępiać. Kto zaś to czyni, wprowadza nieład i podział w rodzinie Kościoła. Może się natomiast zdarzyć, że w okresach nadzwyczajnych, jak np. trwająca epidemia, biskupi na swoim terenie tymczasowo zawężą obowiązujące prawo (por. List kard. Saraha z 3 września br.), czemu należy być zawsze posłusznym, aby zachować w Kościele pokój, o który modlimy się we Mszy przed samą Komunią.
Niech szafarze udzielający Komunii na rękę poczuwają się do szczególnie wielkiej dbałości o cześć wobec Najśw. Sakramentu, zwracając uwagę na to, aby przy Komunii nie dopuścić dogubienia okruszyn Hostii. W tym celu powinni dbać o jakość stosowanych do Mszy hostii, z wielką uwagą dbając o to, aby się nie kruszyły i nie pozostawiały na dłoniach wiernych okruszyn. Warto też przypomnieć za Mszałem, że „ilekroć przylgnie do palców jakaś cząstka Hostii, zwłaszcza po łamaniu Chleba i Komunii wiernych, kapłan powinien otrzeć palce nad pateną, a jeśli to konieczne, obmyć je. Ma również zebrać cząstki znajdujące się poza pateną” (OWMR 278). Kongregacja ds. Nauki Wiary w 1972 r. wyjaśniła, że „zasadniczo otarcie palców nad pateną powinno wystarczyć. Ale mogą się zdarzyć i takie przypadki, w których konieczna jest ablucja palców, jeśli np. wyraźnie widoczne partykuły pozostaną przyklejone do palców z powodu pocenia się” (dekl. De fragmentis eucharisticis). Jeśli kapłani są zobowiązani do sprawdzenia, czy na dłoniach nie pozostały okruszyny Hostii (OWMR 278), podobnie powinni postępować wierni. Dlatego ci, którzy z uzasadnionych powodów proszą o Komunię na rękę, zaraz po spożyciu Ciała Pańskiego powinni uważnie obejrzeć dłonie oraz zebrać i spożyć ze czcią każdą widoczną okruszynę, która mogła oderwać się od Hostii.
Bp Adam Bałabuch
Przewodniczący Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
Konferencji Episkopatu Polski
12. INTENCJE MSZALNE
